WEETJES OVER DE WALVIS
Enorme maten en gewichten
- De blauwe vinvis is de grootste walvis: het vrouwtje kan maar liefst 33 meter lang worden en 120 ton wegen (zo’n 32 olifanten). Hiermee is zij groter dan de allergrootste dinosaurus ooit was!
- De tong van een blauwe vinvis weegt net zo veel als een Afrikaanse olifant.
- De dwergvinvis is de kleinste baardwalvis; hij is zon 6 meter lang.
- De potvis is 18 meter lang: dit is de grootste tandwalvis.
Walvissen behoren tot de grootste dieren op aarde. Uit fossielenonderzoek blijkt dat ze vijftig miljoen jaar geleden nog op het land leefden. Daarna zijn ze de zee in gegaan en langzaam de dieren geworden die wij vandaag kennen.
Walvissen leven in het water, maar het zijn zoogdieren. Dat betekent dat ze net als wij lucht nodig hebben om te ademen en levende jongen baren.
Er zijn zo’ n 86 soorten walvisachtigen, onderverdeeld in twee groepen:
Walvissen leven in het water, maar het zijn zoogdieren. Dat betekent dat ze net als wij lucht nodig hebben om te ademen en levende jongen baren.
Er zijn zo’ n 86 soorten walvisachtigen, onderverdeeld in twee groepen:
- Baardwalvissen: Hiertoe behoren de meeste grote walvissen.
- Tandwalvissen: Hiervan zijn er bijna zeventig soorten, waaronder de dolfijnen, potvissen, orka's en bruinvissen.
De walvis ten voeten uit
- Walvissen ademen in en uit door spuitgaten. Deze zitten boven op hun kop. Baardwalvissen hebben twee ademgaten en tandwalvissen één. De potvis kan het langst z’n adem in houden: ruim 1 uur. Hij kan wel twee kilometer naar beneden duiken.
- In de bek van de baardwalvissen hangen aan de bovenkaak borstelachtige baleinen, ook wel baarden genoemd. Hiermee filteren zij voedsel uit het water.
- Walvissen hebben een gladde huid. Hieronder zit een dikke laag vet, die ook wel blubber wordt genoemd. Deze speklaag isoleert tegen het vaak ijskoude water.
- De walvissen staan bekend om hun enorme staart waarmee zij op het water slaan. Zij gebruiken hun staart om te zwemmen en hun vinnen om te sturen.
- De ogen van de walvis zijn relatief klein. Onder water worden ze bedekt door olieachtige tranen die bescherming bieden tegen het zoute water.
- Walvissen kunnen goed horen. Het is hun belangrijkste zintuig. Vooral in het donkere troebele water zijn deze dieren sterk afhankelijk van geluid
Zeeën, oceanen en rivieren
Walvissen, dolfijnen en bruinvissen leven in zeeën en oceanen over de hele wereld. Sommige dolfijnen leven zelfs in rivieren, zoals de Yangtze-rivierdolfijn in China.
Allemaal behoren ze tot de groep walvisachtigen (Cetacea) en totaal zijn er meer dan 80 verschillende soorten. Die worden verdeeld in twee categorieën: de baardwalvissen en de tandwalvissen. De baardwalvissen, ook wel baleinwalvissen genoemd, hebben baleinen. Ze gebruiken deze om hun voedsel uit het water te zeven. De tandwalvissen hebben echte tanden.
Alle walvissoorten worden in meer of mindere mate bedreigd. Van de grote walvissoorten staan zes baardwalvissoorten er slecht voor: de Noordkaper, Japanse walvis, blauwe vinvis, gewone vinvis, Noorse vinvis en de bultrugwalvis. De Noordkaper is zelfs bijna uitgestorven. Gevolgd door de Groenlandse en grijze walvis.
Van de grote tandwalvissoorten is de potvis kwetsbaar. Ook met een aantal soorten dolfijnen en bruinvissen gaat het slecht. Bijvoorbeeld met de Baiji of Yangtze-rivierdolfijn (al jaren niet meer waargenomen) en de Ganges-rivierdolfijn (minder dan 1000) en de Vaquita in de Gulf of California (enkele honderden).
Allemaal behoren ze tot de groep walvisachtigen (Cetacea) en totaal zijn er meer dan 80 verschillende soorten. Die worden verdeeld in twee categorieën: de baardwalvissen en de tandwalvissen. De baardwalvissen, ook wel baleinwalvissen genoemd, hebben baleinen. Ze gebruiken deze om hun voedsel uit het water te zeven. De tandwalvissen hebben echte tanden.
Alle walvissoorten worden in meer of mindere mate bedreigd. Van de grote walvissoorten staan zes baardwalvissoorten er slecht voor: de Noordkaper, Japanse walvis, blauwe vinvis, gewone vinvis, Noorse vinvis en de bultrugwalvis. De Noordkaper is zelfs bijna uitgestorven. Gevolgd door de Groenlandse en grijze walvis.
Van de grote tandwalvissoorten is de potvis kwetsbaar. Ook met een aantal soorten dolfijnen en bruinvissen gaat het slecht. Bijvoorbeeld met de Baiji of Yangtze-rivierdolfijn (al jaren niet meer waargenomen) en de Ganges-rivierdolfijn (minder dan 1000) en de Vaquita in de Gulf of California (enkele honderden).
Walvissen: aantallen
Walvissen laten zich heel moeilijk tellen. Ze zijn moeilijk te volgen omdat ze lang onder water kunnen blijven en soms enorme afstanden afleggen. De onderstaande aantallen zijn dan ook ruwe schattingen.
- Noordkaper ongeveer 300 – 350
- Japanse walvis minder dan 1000.
- Zuidkaper ongeveer 7000.
- Groenlandse walvis minder dan 8500.
- Blauwe vinvis minder dan 5000.
- Gewone vinvis tussen de 50.000 – 90.000.
- Noordse vinvis ongeveer 50.000.
- Bryde walvis tussen de 40.000 – 80.000.
- Grijze walvis tussen de 20.000 – 30.000.
- Bultrugwalvis ongeveer 28.000.
- Potvis aantallen onbekend.
- Noordelijke of gewone dwergvinvis tussen de 100.000 – 200.000.
- Zuidelijke dwergvinvis minder dan 760.000 (dit is een oude schatting).
Luchthappen en echopeilen
De meeste tandwalvissen hebben onder water een speciale manier van waarnemen: de echolocatie. Ze maken klikgeluidjes die terugkaatsen als ze ergens tegen aan komen. Zo kunnen zij de afstand en vorm van hun prooi bepalen.
Baardwalvissen doen niet aan echopeiling. Zij gebruiken over het algemeen lage tonen om te communiceren.
Baardwalvissen doen niet aan echopeiling. Zij gebruiken over het algemeen lage tonen om te communiceren.
Maak jouw eigen website met JouwWeb